Şubattan soğuk değil. Kaybolan yılların kaybolmadı aslında. Sen onlara "kaybolan" dedin. Dedin de durdun.
Kaçmak isterken ocaklarından bucaklarından,
O karanlıkta hilali gördüm.
Yüzünde ağzını ve gözlerini aradım.
Bir gece yarısı uykumdan uyanmışım,
Rüyamda yürümüşüm gibi..
Ne bu?
Mezar taşlarının tapınaklaşmasıyla alakalı
Bir şeyler söyle!
Bu kuşların derdini anlat!
Başımın üstünde dönüp duran.
En çıkmaz sokaktan geri dönebiliriz.
Ve aidiyettir bunun adı.
Şubattan soğuk değil.
Kaybolan yılların kaybolmadı aslında.
Sen onlara "kaybolan" dedin.
Dedin de durdun.
imza:alacamarti.
İnsan kaybolan günleri, yılları tümüyle geri getiremese de yavaş yavaş telafi edebilir belki bazı şeyleri. Toplumların kayıp yılları, kaybedilmiş değerleri olmasın yeter ki...
YanıtlaSilHiçbir şey kaybolmaz. Herkes kendi zaman çizelgesinde ilerliyor. Kaybolan ve kaybettim dediklerimiz sadece geçtiklerimiz. Geçeriz, o kadar.
SilYaptığın yorumu bile beğenmek istiyorum. Ne ki beğen tuşu yok. Bir ima koyar gibi, sanki biri bana içinde kalsın, beğen ama bunu hemen dışa vurma, biraz bekle der gibi. Ben yine de dayanamıyor ve söylüyorum: Vay canına Rukiye!
YanıtlaSilHannecim:) Senin beğenmelerin hep çok kıymetliydi.
Sil