Her şeye geç kalmışken ne de çok ihtiyacımız var yavaşlamaya. Kim bilir belki de yavaş olsaydık bu kadar geç kalmayacaktık. Ertelediğimiz ve...
Her şeye geç kalmışken ne de çok ihtiyacımız var yavaşlamaya. Kim bilir belki de yavaş olsaydık bu kadar geç kalmayacaktık. Ertelediğimiz ve kendisine karşı tembellik ettiğimiz onun, ertelediğimiz ve tembellik ettiğimiz müddetçe varlığını sürdürmesinden dolayı bu iki eylemden haz alıyor olabiliriz. Ertelemelerle geçen tembelce yattığımız her gün, sevdiğimiz onun hala var olduğunu ve bizden başlayacak hareketi beklediğini bildiriyor bize. Bir yerden sonra boşluğa dönüşen iç dünyamızı hareketlendiriyor olabilir.
Bir gün gelecek ertelediğimiz o işi elimize alacak, ertelediğimiz o yere gideceğiz. Evet, başlayacağız. Bu gerçeklik bizi bize büyük kılıyor olabilir. Tabi biz de olduğumuz yerde sayarak tattığımız büyüklüğün sarhoşluğunu içimize çekmekteyiz.
.jpg)
Merhabalar.
YanıtlaSilHer şeye geç kalındıysa, yavaş olduğumuz için değil midir? Bazı şeylere geç kalmamak için, geç kalmaya değil, hızlanmaya değil midir ihtiyacımız?
Selam ve saygılarımla.
Münir Nurettin Selçuk Usta'nın "Bir Tatlı Huzur Almaya Geldik Kalamış'tan" adlı ne güzel bir şarkısı vardır.
YanıtlaSilErtelemek; her zaman tembellikten kaynaklanmıyor tabii. Bazen de beyin, ruh ve beden ihtiyaç duyuyor.