Her gün dileyip de bugün dilememişken Zamanını bekleyip tam saatinde gelen sen.
Dünya kocaman, iki duvar arasında sıkışıp kalmışım.
Yürüdüğüm aynı yollarda geçtiğim sen.
Durup da az biraz soluklandığım yamaçlar sen.
Bulduğum ışığın adı aşk, tadı sen.
Bu yaşadığım yerleşik hayatta,
Bu sürüncemede bana çiçekler getiriyorsun.
Adı kış çiçeği, bizim, kokusu sen.
Kadıköy Sokak |
Elimden gelen şiir, bilmiyorum ben başka bir dil.
İsterim ki gözlerimin baktığı bir tek sen ol.
Susadıysam şayet, toprağıma su sen ol.
Gizli değil açık ol, ayan beyan ol.
Gerekirse ben gizlerim seni.
Uykumun aralığında aklıma gelen şarkı sen.
Aklım karışık, saçlarımda hır gür,
Bir sokak dönemecindeyim.
Her gün dileyip de bugün dilememişken;
Zamanını bekleyip tam saatinde gelen sen.
imza:alacamarti.
Kadıköy gibi yazmışsınız :)
YanıtlaSilBu esrarengiz yorumunuzu düşüneceğim.
YanıtlaSilBirçoğu dert kışının ortasında açan o çiçeklere meftun, kalan azınlık ise beyhude yaşıyor...
YanıtlaSilYüreğinize sağlık.
Güneşli kış günlerinden selam
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilGaliba benim yazdığım yorumlar SPAM'a düşüyor. Hayat Dersi başlıklı paylaşımınıza iki yorum yazmıştım.
Deeptone'nin de bana gönderdiği yorumlar spama düşüyor.
Hayır Recep bey; yorumlarınıza en müsait zamanımda döneceğim. Teşekkür ederim.:)
SilGüzel bir şiir olmuş :) Ben de yeni bir bloggerım. Blogumda deneme yazılarımı ve öykülerimi paylaşıyorum. Ziyaret etmek isterseniz beklerim:)
YanıtlaSilTakipleşelim tabi ki seve seve
YanıtlaSilŞiir hoşuma gitti. :)
YanıtlaSilSevindim:)
YanıtlaSil