'Bir sanatçının para kazanmak istemesiyle aynı şey para sayan bir insanın huzurlu olmayı beklemesi..'
SONSUZLUĞUN KAPISINDA FİLMİNDEN DİPNOTLAR
Bir sanatçı arayış içinde: Vincent Van Gogh
.jpg) |
'Bir sanatçının para kazanmak istemesiyle aynı şey para sayan bir insanın huzurlu olmayı beklemesi..'
Vincent:
Bu çiçekler sonsuza kadar kalmayacak bir gün solacak ve kuruyacak. Benim çizdiklerimse sonsuza kadar dayanacak.
* Sanatçı olarak üretmek demek tam olarak bu bence. Sonsuza kadar eserlerim yaşayacak, düşüncelerim yaşayacak. Fakat bedenimse her halükarda kaybolacak.
* Vincent ile birlikte gizemli ormanlarda kayboldum. Aslında bir arayıştı bu ve ben de Onunla birlikte arayıp durdum.
"DÜZ BİR MANZARAYA BAKTIĞIMDA SONSUZLUKTAN BAŞKA BİR ŞEY GÖRMÜYORUM.BUNU TEK GÖREN BEN MİYİM? VAROLUŞ NEDENSİZ OLAMAZ."
-Neden sürekli doğayı çiziyorsun?
+Bir şeye bakmadığımda kaybolmuş hissediyorum. Bir şey görmem gerek, görecek o kadar çok şey var ki. Her bakışımda daha önce görmediğim bir şey görüyorum.
-Tamam ama çizdiğin, yaptığın şeyler bunlar sana aittir. Hiçbir şeyi kopyalamak zorunda değilsin.
+Kopyalamıyorum ki.
-Biliyorum ama sadece zihnindekini çizsen nasıl olur? Beyninin gördüklerini. Çünkü doğanın özü güzelliktir.
+Nasıl yani?
-Ne demek nasıl yani?
Doğaya bakınca hepimizi birleştiren bağı daha net görüyorum. Tanrının sesiyle konuşan, titreşen bir enerji. Bazen öyle yoğunlaşıyor ki bilincimi kaybediyorum.
'Sevdiğim tüm ressamlar hızlı hareketlerle çiziyor? Dahiyane dokunuşlar duydun mu hiç?
'Resmi bulmuyorum. Dışarda var zaten ben sadece özgürleştiriyorum.
(En yakın arkadaşı ile diyaloglarindan hatta bir rivayete göre bu arkadaşıyla yaşadığı kavga sonrası kulağını kesiyor.)
.jpg)
En sevdiğim sahnede, Vincent'ın düşünceleri bunlar: "düz bir manzaraya baktığımda sonsuzluktan başka bir şey görmüyorum, bunu tek gören ben miyim?" Hayır değilsin, demiştim içimden. Hayır değilsin.
YanıtlaSilSana bir kitap bir de şarkı önermek istiyorum Vincent'a dair. Kitabı okumak ağır gelebilirse de şarkıyı mutlaka dinle.
Kitap, en yakın dostu olan kardeşiyle mektuplaşmaları: Theo'ya Mektuplar.
Şarkı ise, onu seven herkesin duygularına tercüme olmuş Don Mclean'ın şarkısı: Vincent. Starry Starry Night diye de geçiyor.
Bu filmle yolculuğum biraz zordu. Bitirmek hatta sonunu getirmek için bedeller ödemem gerekti desem. Şaka tabi o kadar abartamam. Konya Gar'da geçirdiğim gecemde bitirdim bu filmi. İlgimi ona vermek zorlamıştı. Ve evet Hanne, o cümlede ben de "Evet!" dedim. Ben de aynısını görüyorum. Hatta o an bu cümleyi içimden söylediğim birkaç an geldi gözümün önüne. Sonrasında doğada Tanrı'nın sesiyle konuşan, titreşen bir enerji olduğunu keşfetmek. Keşfetmek diyorum bence bu kesinlikle var. Şimdi de merak ettim tabi ki bu adam, düşünceleri ve bakış açısı bana göre olan bu adam arkadaşlarına nasıl mektuplar yazmış. Neler demiş? Müzik listeme eklendi, açıp dinlerim...
YanıtlaSil