NAMAZ

Eller kimi zaman o kadar kuvvetlidir ki kulağımıza fısıldar haldeyken öyle bir an geliyor ki bir bakmışız beynimizin tam merkezinde bağırıyor.

 Bu gece miraç kandiliymiş.  Eskiden bu kandil gecelerini hatta tüm namaz vakitlerini bir görev bilinciyle eda ederdim. İmamhatipte, sonraları. En son ne zaman namaz kıldım hatırlamıyorum. Belki 2023 Ramazanı. Ya da 2022 Ramazanı. Neredeyse 2 yıl olmuş. Hatta 3 yıl olmuş olabilir. Bir görev bilinciyle ve kolektif yapılan bir eylemdi namaz benim için. Kendim için mi yapıyordum? Yoksa Allah için mi? Belki sevap için veya eller için. Birbirine karışmıştı sebepler. Nedenler ve nasıllar… Bıraktım. Kafamın karıştığı o yerde, akla karayı seçemediğim o yerde bıraktım. Ama şunu anlamıyorum bir insan neden Allah için namaz kılsın ki! Yani nedir bu cümlenin altında yatan mana. İçi boş bir yalakalık kanımca. Bir palavra. Allah’ın benim namazıma mı ihtiyacı var? O’nun hiçbir şeye ihtiyacı yok.

Gözlemlerime göre insanların geneli ya sevap için ya da eller için namaz kılar. Bu gözlemim namazla olan münasebetime ara verdiğim son zamanlardan. Bence bir insanın namaz kılmasının tek amacı kendisi için olmalı. Bir insan kendisi için kılmalı. Günümüzde kendisi için bir şey yapan insanlar bencil olarak adlandırılır genelde. Kendisi için kitap okuyan, seyahat eden, şarkı dinleyen, kıyafet alan… İnsanın ruhuna iyi gelsin diye yaptığı bir eylem bence namaz. Bir iyileşme seansı. Allah ile iletişim anı. Yalnızlık.  Belki çok indirgedin diyecek kimileri. Fakat indirgemezsek, sıradanlaştırmazsak onu kim alır ki eline. 

yapraktan kuşa

Namazı neden bıraktığıma dair net olarak göremem. Açıkçası nedenim tek bir unsur da içermez. Lakin şunu net bir şekilde söylemeliyim ki; ‘En son ne zaman kendim için namaz kıldığımı bilmediğim bir dönemdi.’  O zamandan bu zamana namaz kılmayı özlediğim anlar çok yaşadım. Bu gece bu özlemimi gidermeyi ne çok istiyor içim.

Bir taraftan da alkol aldıkça ve bir adam ile seviştikçe alkol almaya hakkım kalmamış gibi oluyor. Bu ellerin tespiti gibi duruyor. Allah böyle bir söz etmez. Bu Allah’ın lafına hiç benzemiyor.

Yaşama cesareti bununla alakalı. Aşık olma arzusu ve peşinden gelen yürüyüş. Hakkın olmadığına inanmamak. Etiketleri ve ayrımları reddetmek. Yaşama cesareti. Yani hani bilincimizin ta derinlerinden gelen o “Sevişiyorsa namaz kılmaz.” Lafını gerçek kılma çabasını reddetmek. Günahı ve sevabı yaşamına dahil etmekten ürkmemek. Hiçbir insan tam anlamıyla ne sevapkar ne de günahkardır.

Eller çok konuşuyor. Elleri susturmak gerekli. Eller kimi zaman o kadar kuvvetlidir ki kulağımıza fısıldar haldeyken öyle bir an geliyor ki bir bakmışız beynimizin tam merkezinde bağırıyor. Kumanda onda. Yaşamımızı yönetir halde yakalıyorum onu. Eli.

hiç

müzik. https://www.youtube.com/watch?v=w4XmPTYbL4g

Sea Of Hope - Rumi

imza:alacamarti.